Eindelijk een dag tijd om te gaan zeilen, mijn eerste zeiltochtje van 2020! Fantastische omstandigheden, lekker zonnetje maar wel wat fris en een windje 3-4 met vlagen van 5bft.
Vanaf het konijneneiland kruisend naar Heeg, om het eiland, voor de wind het Heegermeer en de Fluessen over tot voorbij de Nije Krúspôle. Daarna weer kruisend terug.
Bij de Nije Krúspôle nog even een Marboei gepakt om een sinaasappeltje te eten.
Het was weer eens tijd elkaar flink uit te dagen en letterlijk alle zeilen bij te zetten. Wat een prachtig gezicht, Carlijn in de Prachtige en wendbare RS-Tera en Dion in de even zo mooie Daimio maar beslist minder wendbaar dan de RS-Tera.
Een van mijn favoriete dingen is het voor dag en dauw afduwen om dan met helaas vaak windstilte lekker door de natuur te glijden. Naar mate dan de ochtend vordert wordt het pas wat drukker op het water en neemt vaak de wind wat toe. Zo ook hier, op een oefenende Skûtsje en een enkel bootje na, absolute rust.
Keiko is klaar, lekker weer en een vooral een lekker windje. Zonder dat ik het wist stond Wilma op de wal foto’s te maken. En ze zijn prachtig geworden!!
Zeilersforum zomermeeting.
Dit jaar in de Broekerhaven Zuidholland (Markermeer). Prima tocht met op de windrichting na ideale omstandigheden. (klik op de foto voor de foto’s)
Van Gaastmeer naar de Broekerhaven. Via Stavoren naar buiten om dan een paar uur later een voor mij compleet nieuwe sluis, het Naviduct Krabbersgat in te gaan. Vrijdag een paar slagen moeten maken om in Enkhuizen te kunnen komen en zondag “Wing on Wing” plat voor het lapje terug naar Stavoren gezeild.
Broekerhaven is een uitstekende locatie. Toch wel lekker, fatsoenlijk sanitair, slechtweer accommodatie en walstroom zodat de koelbox zijn werk kan doen en we dit keer koud bier en van een heus stukje vlees konden genieten. Van te voren al een beetje uitgezocht waar de dichtstbijzijnde supermarkt zich bevond, ik was immers door de walstroom nu in de gelegenheid een stukje vlees en wat bier te koelen. Maar het werd nog mooier; In de haven worden gratis fietsen beschikbaar gesteld en daarvan heb ik voor de boo(t)schappen dan ook dankbaar gebruik gemaakt.
Vakantie 2018 is weer achter de rug.
Na maanden van absolute droogte en hitte golven, slaat het weer helaas tijdens onze vakantie toch om. Heel eerlijk, niet helemaal helaas. Als het overdag +40ºC in de kajuit is, betekend dat een slapeloze nacht bij +35ºC. Ondanks en dankzij alles hebben wij weer een heerlijke vakantie in Friesland gehad waarbij wij weer veel op het water waren te vinden.
Donderdag 01 september rij ik ’s avonds naar Gaastmeer om vrijdag ochtend vroeg richting de Trintelhaven te vertrekken. In de Trintelhaven houdt het Zeilersforum haar jaarlijkse “Natte” meeting. Een meeting die altijd zeer gezellig is en ik (Dion) heb hier dan ook zeer veel zin in. De weersomstandigheden zitten op vrijdag ochtend weer niet mee. Vaak is er veel te veel wind, nu echter is veel te weinig. Maar goed, het plan is naar de Trintelhaven te varen dus de Keiko gaat naar de Trintelhaven.
Het IJsselmeer is echt spiegelglad, vaak zelfs geen ribbeltje op het water. Dit betekend enkele uren op de motor, wat op en zeilboot natuurlijk waardeloos is, maar we gaan er voor. Binnen enkele minuten veranderd dit aanvankelijk saaie tochtje in een heuse uitdaging. Duizenden, miljoenen misschien miljarden vliegjes en muggen landen op de boot, vliegen wat rond maar gaan niet meer weg. Het vliegjes probleem van het IJsselmeer bij wind minder dan 3bft was natuurlijk wel bekend, maar zo erg als dit hadden we nog nooit meegemaakt. In één woord “Ellendig” en wat duurde de tocht lang. Daar zit je dan, midden op het IJsselmeer.. Vliegjes in je ogen, oren, neus en mond. Heel eerlijk moet ik bekennen dat er een moment van een soort paniek aanwezig was. Ik denk graag in oplossingen, maar een oplossing was er niet.
De meeting was desondanks heel gezellig, lekker gegeten en gedronken. Veel verhalen gehoord, nieuwe en oude gezichten gezien. Echt geslaagd.
Zondag 03 september weer terug. De voorspelling is ’s morgens 3bft wind en daarna helemaal niets meer. Dit ‘beetje’ wind moest ik meepakken dus gooi ik om 07:00 uur los. Helaas komt van de hele voorspelling niets uit en wordt de terugweg minstens net zo erg als de heenweg en misschien dus nog wel iets erger. Tot overmaat van ramp doet dan ook de stuurautomaat het niet meer (accu leeg) en moet ik de gehele weg een hand aan de helmstok houden. Nu weet ik echter wat ik kan verwachten, ben wat gelaten en heb een helaas wat vieze handdoek voor mijn gezicht geknoopt.
Nadat ik in Stavoren door de sluis ben gegaan, leg ik snel bij het eilandje aan. Met de puts spoel ik een dik uur lang, zoveel vliegjes als mogelijk van de boot en alsof iemand mij wil pesten begint het daarna wat te waaien. We zeilen dan eindelijk in een rustig vaartje weer richting Gaastmeer. Wat een avontuur …