Keiko gaat op de wal en dit jaar lekker warm naar binnen.
Het seizoen zit er weer op, de zeilen opgeborgen, alles uit de boot om dan in de kraan te gaan en een lange winter het water niet meer te zien.
Categorie: Seizoen 2015
5 dagen zeilen… Of wat ervan terecht is gekomen.
De laatste keer dat ik (Dion) samen met André heb gezeild was in 2011, sinds dien vaak afgesproken dit te herhalen maar het was er nog niet weer van gekomen tot vandaag! Zaterdag 05 september zou in de Trintelhaven weer de jaarlijkse zomermeeting van het Zeilersforum worden gehouden en deze wilden wij op onze route aandoen. Van te voren hadden we al besproken wat de verschillende routes zouden kunnen zijn. Eerst naar Lemmer, dan Urk, Trintel of eerst naar Stavoren, dan naar Urk en dan naar de Trintelhaven. Helaas zitten we met de windvoorspelling in onze maag, ze blijven 7-8bft geven en een enkel moment zelfs 9bft. Als dit zo blijft moeten we het avontuur afblazen en dat zou dan wel heel jammer zijn. Gelukkig, net op het laatst wordt de voorspelling iets positiever en we besluiten te vertrekken en ons aan te passen aan de omstandigheden.
Donderdag 03-09
Dion is woensdagavond al in Friesland aangekomen en begint deze donderdag op tijd de boot klaar te maken. Een flinke voorraad brandstof en water aan boord gepakt, alles nagelopen, het logwieltje weer los gemaakt (door de waterbeestjes zit deze na een paar dagen weer vast) en wat persoonlijke spullen aan boord. Tegen 1300 uur arriveert ook André met een karretje vol met drank en etenswaren die direct vakkundig over de vele opberg vakjes in de boot verdeeld worden.
De weersvoorspellingen en dan vooral de wind, zijn nog steeds erg slecht en wij weten niet goed wat we ermee aan moeten. We besluiten naar Stavoren te varen en daar het verdere verloop van onze reis af te laten hangen van de wat actuelere weersvoorspelling. De wind is west en dat betekend dat je dan vanuit richting Heeg naar Stavoren pal tegen de wind in moet. Op een zeilboot is dat niet leuk, maar gelukkig heeft de Keiko een goede motor dus we komen er wel. Na een tochtje van een kleine drie uur komen we aan in Stavoren, bij het eilandje is nog een mooi plekje waarmee de boot mooi met de neus in de wind komt te liggen en worden meteen de lijntjes aangepakt door een aardige dame die we later nog beter zullen leren kennen. Die donderdag eten we lekker in het “haven/sluis” restaurant en gaan dan redelijk op tijd plat om de volgende dag fit de overtocht te kunnen maken.
Vrijdag 04-09
Vrijdag ochtend verzorgt de schipper (als goede gastheer 😉 ) de koffie en bakt een paar lekkere eitjes. Er gaat immers niets boven een goed ontbijt 🙂 !
En dan weer die windvoorspelling. Vrijdagmiddag zou volgens de diverse voorspellers een aantal uurtjes wat minder wind zijn en dat leek ons dan uiteindelijk de beste gelegenheid om te vertrekken. Voor de zekerheid ook maar getracht een redelijk beeld te krijgen van de terugtocht en deze was zo ongunstig dat wij hebben besloten niet te gaan. Uiteindelijk bleef het deze dag ook nog eens veel te lang, te hard waaien, waardoor wij dan het vertrek hadden moeten uitstellen en niet voor het donker binnen hadden kunnen zijn. Want daar waren wij het beslist over eens, met 5-6-7Bft aan lagerwal, in het stikke donker, parallel aan de dijk de Trintel aan doen, was geen optie. We houden wel van avontuur maar zijn niet levensmoe.
In Stavoren lag ook het zeiljacht Sfæren, een 20ft Midget verwaaid. De eigenaresse welke onze lijntjes had aangepakt bij aankomst, was een dag eerder solo van het wad gekomen en wilde ook wachten opdat de wind wat moe zou worden. Omdat wij toch allemaal van zeilen houden zijn we ‘s avonds ik dacht zo tegen half zeven met de Midget door de sluis het IJsselmeer op gegaan om even lekker de golven en de wind (5-6bft) te voelen. Wat een prachtig scheepje en wat zeilde ze lekker! Goed half negen ‘s avonds lagen we weer voor de sluis en werden we op vriendelijk verzoek van de schipper(se) direct naar binnen geschut.
Omdat we naast zeilen ook van gezelligheid houden, met z’n drietjes tot diep in de nacht onder het genot van een hapje en drankje elkaars boten doorgelicht en geluisterd naar elkaars avonturen en verhalen. Veel te laat (vroeg) gaat dan het licht uit en veel te vroeg gaat dan het licht alweer aan 🙂 .
Zaterdag 05-09
Op de zaterdag gebeurt er eerst niet zo heel erg veel, we slapen onze roes uit en beginnen rond het middag uur aan ons ontbijt met wederom een lekker gebakken eitje en een bak koffie. Halverwege de middag besluiten we weer terug stroom opwaarts Friesland in te varen en nemen afscheid van SY Sfæren en haar crew. Als deze goed en wel uit beeld is merken wij dat het water zicht “vreemd” gedraagt, maar herkennen het niet en we varen door.. Heel bijzonder, compleet niet op verdacht geweest terwijl wij wisten dat men in Stavoren flink aan het spuien was. Moeten we wachten voor de brug in Warns met de wind dwars op de sloot, wil ik met de kont (van de boot) in de wind gaan liggen. Dat lukte wel maar we gingen vervolgens met twee knopen dwars op het water terug naar Stavoren. 🙂 🙂 Een leuke (leerzame) ervaring die voor ons doordat wij door de stroming van de brug weg werden gedreven, goed uit pakte. Dit gold helaas niet voor de bootjes aan de andere kant van de brug, zij hadden verschrikkelijk veel moeite van de brug weg te blijven en we hopen maar dat dit gelukt is. Eenmaal op de Fluessen trok de wind flink aan tot 34kn in de vlagen en liepen we gewoon 5,5-6 knopen met enkel nog 1,5 meter Genua op. 🙂 .
Aangekomen in Heeg besloten naar de oude heimathaven van de Keiko te gaan en daar in de haven wat te gaan eten. Bij aankomst was echter de meldsteiger bezet waardoor we door de haven direct naar het eetcafé zijn gevaren en daar pal voor de deur hebben aangelegd. Het was immers alweer zo laat geworden dat wij bang waren dat de keuken voor onze neus dicht zou gaan. Na ons gemeld te hebben bij de uitbater, die ons verzekerde de keuken voor ons open te houden, heeft Dion contact gezocht met de havenmeester waarop hij ons een plekje heeft toegewezen voor de nacht.
Na heerlijk gegeten te hebben zitten we nog even na te genieten op het verwarmde terras. Daar maken we kennis met een groep Duitse zeilers die wanneer het café sluit ons uitnodigen wat te komen drinken op hun boot. Erg gezellig en weer veel te laat (vroeg) gaat ook deze nacht het licht uit en hebben we opnieuw een hoop nieuwe vrienden gemaakt 🙂 .
Zondag 06-09
De zondag ochtend start wat moeizaam.. twee nachten roofbouw op je lichaam beginnen dan toch zijn tol te eisen. We maken het wat later, het is al 1200 uur geweest als de havenmeester vriendelijk vraagt wanneer wij van plan zijn te vertrekken. De eigenaar van de ligplek is zojuist terug gekomen en wil graag in zijn box liggen. Binnen enkele minuten gooien we los, verontschuldigen ons bij de eigenaar van de box die ligt te wachten en varen richting het Heegermeer waarop wij op ons gemakje en zo af en toe in een lekker zonnetje, terug zeilen naar Gaastmeer. In Gaastmeer is het ook wel even mooi geweest en nemen we weer afscheid van elkaar. Even weer een nachtje bijtanken 😉
Maandag 07-09
Alles wat extra in de boot gestouwd is moet er natuurlijk ook weer uit dus gebruik ik de maandag ochtend om Keiko weer eens goed uit te mesten en klaar te maken voor een week eenzaam in haar box. Niet te langzaam, want de bedoeling was om op tijd terug in Vriezenveen te zijn, om dan als verrassing Carlijn van school op te kunnen halen. Helemaal fantastisch, het lukt ook nog waarmee dit geweldige weekend een geweldige afsluiting krijgt.
Vier weken vakantie, met als doel zo veel mogelijk varen. Het IJsselmeer over, naar het Markermeer. Enkhuizen en het Zuiderzeemuseum, Hoorn, Volendam en Marken stonden op het programma. Daarbij hadden we slechts één voorwaarde, geen weeralarmen en stormwaarschuwingen. Dus stabiel weer zonder “spannende momenten”.
De eerste week van onze vakantie begon al meteen goed, regen, oorpijn en familieomstandigheden hielden ons in Friesland. Op woensdag zijn we dan in de stromende regen toch maar even gaan varen en kwamen we al zeilend in Oudega aan. Het was gelukkig niet koud, dus bij aankomst snel de regenpakken uit en hup een restaurant in. Het is tenslotte vakantie. 🙂
De volgende dag is het ineens een heel ander verhaal, het is droog, warm met een lekker zonnetje. Bij de haven zit een camping, met eigen strand waar we ons die dag heerlijk vermaken… en dan ineens heb je toch vakantie 🙂
Er was een grote kans dat wij nog weer naar huis moesten, toen dat echter niet nodig bleek te zijn hebben we Keiko vol gestouwd met kleren en eten en hebben op zaterdag losgegooid. De voorspellingen waren niet goed tot slecht, dus het IJsselmeer was een NO GO, wij i.p.v. rechtsaf maar linksaf richting Heeg. Het was al wat later op de dag dat wij ter hoogte van de passanten haven voeren waarop wij besloten de eerste nacht daar door te brengen. Leuke passantenhaven, met speelstrand en speeltoestellen en dicht bij Heeg. Dag twee (zondag) begint nogal regenachtig en op aandringen van Carlijn besluiten we nog maar een nachtje te blijven liggen. Het was koud, regenachtig en het waaide stevig maar dat weerhield Dion en Carlijn er niet van te gaan zwemmen… Druk was het er in ieder geval niet.
Op maandag ochtend vertrekken we op tijd richting Langweer. Leuke route welke helaas net als eerder de tocht naar Heeg, voor ons onbezeild was. In Langweer is het druk, maar we zijn lekker vroeg en tegelijkertijd met het vertrekken van enkele bootjes lopen wij alweer binnen en kunnen achter in de haven, direct aan het speelstrand, een plekje vinden. Alsof het zo zijn moet wordt ook nu de tweede dag slechter, wil het gaan waaien en regenen, dus besluiten wij ook hier een tweede dag te blijven liggen. Geen straf hoor, Langweer is heel leuk, een gezellige en van alle gemakken voorziene haven en natuurlijk dichtbij het speelstrandje en de speeltoestellen. Het is daarnaast een passanten haven, dus iedereen is bij de boot, veel kinderen en een hoop gezelligheid.
Woensdag is het tijd om weer verder te trekken, waar naar toe, niet te ver weg want die zaterdag zou het gaan stormen. Onze buren in de passantenhaven vertelden ons dat zij regelmatig met hun kinderen naar het Starteiland bij Sneek gingen, daar was het ook altijd gezellig, goede horeca en sanitairevoorzieningen. Dit sprak ons wel aan dus zetten we na het ontbijd koers richting Sneek.
Starteiland was inderdaad gezellig druk. Wij komen daar samen met tientallen vaurien (Frans voor deugniet ) zeilers van zeer uiteenlopen nationaliteiten aan, die daar bij elkaar kwamen voor de wereldkampioenschappen in de vaurien klasse. Erg leuk en gezellig met een plekje voor onze boot dicht bij het havenkantoor, naast de speeltoestellen en dicht bij de cafetaria 🙂
De volgende dag, dag 6 (donderdag) alweer, gaan we verder of eigenlijk weer langzaamaan terug naar onze thuishaven in Gaastmeer. Voor zaterdag voorspelden ze nl. een zware storm die wij het liefst niet op ons bootje willen uitzitten. We besluiten door Sneek te varen, prachtig maar ook best spannend. Smalle grachten met links en rechts geparkeerde bootjes en niet te vergeten ook tegemoetkomend verkeer. Gelukkig waaide het niet te hard, was het niet al te druk met tegenliggers en was het uiteindelijk gewoon dik genieten. Wat leuk om tussen de huizen door te varen, pal door het centrum langs de watertoren en het gevoel hebben dat al die duizenden mensen naar jou aan het kijken zijn.. haha
Het eerste idee was om in de buurt van IJlst nog een nachtje te blijven liggen, maar eenmaal daar toch maar besloten door te varen, we zijn dan al immers bijna thuis ;). Voorbij IJlst kan dan zelfs de motor uit en hijsen we de Genua. Rustig, samen met een ander schip lopen we richting Heeg en de laatste brug van onze reis. Hoe vaak zijn we wel niet met de auto over deze brug gereden en meestal moeten we wachten voor die “stomme bootjes” die zogenaamd niet onder de brug door kunnen. Nu eindelijk, na al die tijd moet die “stomme brug” voor ons open.. haha
Uiteraard hebben we tijdens onze vakantie weer veel foto’s gemaakt. 🙂
Keiko lag alweer een drie weken in het water, maar door de steeds weer tegenvallende weersinvloeden, maar niet zeilklaar. De mast stond dit jaar vreemd met helemaal bovenin een buiging naar voren i.p.v. naar achteren en die wilde er maar niet uit .
Zaterdag 16-05 wederom een regenachtige en winderige dag weer proberen de mast te stellen. Dit keer lukte het wel en staat de top van de mast nu iets achterover 🙂 Helemaal blij 🙂 .Het bleef verder de gehele zaterdag maar hard waaien, windsnelheden van bijna 8ft zijn niet leuk met onze boot dus bleven we in de haven.
Zondag 17-05 aan de ontbijt tafel, kijkende naar buiten besloten maar eens een poging te wagen. De wind was ZW 4-5bft dus prima te doen. Om alles en iedereen de eerste vaart even rustig te laten wennen, een dubbele rif in het grootzeil gedaan en de Genua maar voor de helft uitgedraaid. Dat blijkt geen verkeerde keuze te zijn geweest, de boot liep heerlijk en met maximaal 10-15º helling voor iedereen goed te doen!
