Categorie: Seizoen 2010

Dion’s eerste solo vaart

Op 5 september 2010

In Bootblog, Daimio 700, Seizoen 2010, Singlehanded

Dion’s eerste solo vaart
Zondag 5 en maandag 6 september 2010

Hoe nerveus kun je zijn voor een paar dagen zeilen. Tja, ik best wel. Dit weekend ging ik namelijk voor het eerst met deze boot solo zeilen. Daar komt natuurlijk nog al wat bij kijken. Alleen uit de box manoeuvreren zonder de boten aan de andere kant in elkaar te drukken, dan de zeilen hijsen zonder dat er iemand aan het roer zit om de boot met de neus in de wind te houden en natuurlijk tijdens het zeilen alle lijnen bedienen. Maar dan komt het, weer terug naar de haven en weer in de ‘ligbox’ varen, wederom zonder andere boten in elkaar te drukken.

Wel, het weekend is voorbij en ik kan verheugd vertellen dat alles perfect is verlopen!

De zondag was een dag met lekker zeilweer, 5bft (windkracht 5) en een lekker zonnetje. De wind kwam uit het oosten wat het vertrek uit de haven wel wat bemoeilijkte. De boot ligt nl. aan de westkant van de haven, in dit geval dus aan lagerwal. Maar gelukkig ging alles goed en kon ik zonder al te veel moeite vertrekken richting het Heegermeer. Aangekomen op het grote water heb ik de boot met de kop in de wind gelegd om de zeilen te kunnen hijsen. Alleen is dat natuurlijk wat behelpen daar zodra er een zeil omhoog gaat deze wind vangt en de boot direct van koers veranderd. Het grootzeil heb ik in twee keer moet hijsen maar verder geen probleem. Dan de Genua, dat mag geen probleem zijn met het rolsysteem, zou je denken. In alle haast ben ik vergeten de fokkeschoten vast te zetten en/of te voorzien van een knoop zodat deze niet door de katrollen kunnen wegglippen. En dat is dus exact dat wat er wel gebeurde. Dan kom je toch wel even een paar handjes te kort. Vervolgens eerst de Genua waar opgerold en met de pikhaak de lijntjes weer binnengehaald.

Het zeilen ging bijzonder lekker. Als de zon achter de wolken verdween was het wel wat fris maar dat mocht de pret natuurlijk niet lukken. Er stond ongeveer 17 á 21 knopen wind dat er voor zorgde dat ik bijna constant ongeveer 20º helling had met af en toe een uitschieter naar de 30º. Dat is toch wel heel spannend. Maar volgens het foldertje kan de boot het hebben dus het maximale er maar uit gehaald. hi

Ik had ongeveer 3 uurtjes gezeild toen ik besloot even wat rust te nemen. De wind kwam uit het oosten dus ben ik aan de west kant van het konijneneiland in de Fleussen voor anker gegaan. Heerlijk uit de wind een kopje koffie drinken en bijkomen in de zon. Echter, na twee uur met mijn hoofd op een kussentje te hebben gelegen vond ik het wel weer welletjes en ben ik al laverend richting Heeg gezeild.

Het weer in de box varen mag met deze wind niet zo’n probleem zijn. De wind kan mij hooguit wat sneller in de box blazen en dat is prima met de motor te compenseren. Gelukkig ging het allemaal zonder problemen en heb ik de boot tegen 18:30uur weer vastgelegd. Een super dagje op het water!

Een hele andere koek

Maandag, Marifoonkanaal 1, het weerbericht: Wind 3-4 ruimend naar 4-5 en 6 mogelijk. Windwaarschuwing voor het IJsselme… bla bla Dat klinkt niet echt geweldig. Maar ik ben hier gekomen om te zeilen en dat ga ik doen ook.

Het weg varen ging ook deze dag weer fantastisch. Dat kunstje kunnen we nu wel. Het zeilen was even een hele andere koek. Ik was al wel zo slim geweest het eerste rif in het grootzeil aan te brengen. Ook had ik dit keer alles alvast op de bodem in de kajuit gezet. Dat was ik zondag namelijk vergeten en met 30º helling blijft helemaal niets op zijn plek liggen. Eenmaal op het grote water het grootzeil gehesen. Perfect, nu alleen de Genua nog. Hoe zegt men dat ook alweer? Een ezel stoot zich niet twee keer aan de zelfde steen…. Nee, een ezel wellicht niet, maar ik dus wel. Verdorie, weer de fokkeschoot in het water. Grrrrrrr

Wat dom, maar toen uiteindelijk alles waar binnenboord was kon het avontuur beginnen. De dag begon nog redelijk rustig. 8 á 9 knopen wind, zo’n beetje het zelfde als de zondag. Maar daar kwam snel verandering in. Met uitschieters naar de 13-14 knopen en een helling van soms 40º deed ik het bijna in mijn broek. Haha Nee zo erg was het ook weer niet, maar het ging wel erg schuin. Het vervelende is, dat de boot met 30º of meer direct uit koers loopt en je dan erg veel kracht moet zetten om nog rechtuit te gaan. Na een uurtje bodybuilding houd ik het maar voor gezien. De wind zal alleen nog maar aantrekken en daar had deze jongen even geen zin in. Nadat ik de zeilen opgeborgen had werd mijn vermoeden bevestigd. De windmeter gaf al snelheden aan van 16 knopen en dat is al windkracht 5bft. Hmmm een storm fokje was niet verkeerd bij deze boot. En dan blijkt ‘later’ dat de windmeter in m/s staat ingesteld. 13-14kn waren dus 13-14m/s App (6-7bft). Dat verklaarde dan ook de enorme helling.

Het weer terug in de box varen ging deze dag zelfs beter dan de vorige. Echt soepel! Waarna ik de boot weer netjes heb opgeruimd en het dek en de kajuit weer even lekker schoon heb gemaakt. Het zeilen zit er weer op. Ik kan terug kijken op twee fantastische dagen!

Vakantie 2010 te Gaastmeer Friesland

Door Dion

Op 22 augustus 2010

In Bootblog, Daimio 700, Seizoen 2010, Zomervakantie

Vakantie 2010 te Gaastmeer Friesland

Onze vakantie zit er weer op en wat hebben wij een regen gehad. Van de 14 dagen in Friesland hebben wij (als ‘goed weer’ zeilers)maar 4x gebruik van onze boot kunnen maken.

[zondag 01-08 / vrijdag 06-08 / maandag 09-08 / woensdag 11-08]

Het leek allemaal goed te beginnen. De eerste dag na onze aankomst (01-08) scheen heerlijk de zon en konden wij voor de eerste keer deze vakantie het nieuwe scheepje gaan uitproberen. Een lekker zonnetje en niet te veel wind, met 10º helling was het voor iedereen goed te doen. Tot onze grote verbazing kwam er een fotograaf langs die veel foto’s van onze boot heeft gemaakt en ons vervolgens een foldertje overhandigde met bestelinformatie. [01-aug. Botenfotografie.nl keiko].
De foto’s hier, zijn vijf dagen later (06-08) op onze tweede ‘vaardag’ gemaakt door kennissen uit Holten en wij hebben op onze beurt natuurlijk foto’s van hun boot gemaakt.

Zo heel veel lef heb ik nou ook weer niet

Zoals in een eerder stukje te lezen is hadden wij nogal wat problemen met het weer terug de box in varen. Zo ook de eerste dag in onze vakantie. Voor mijn gevoel kon ik simpelweg niet voldoende roer geven omdat het roer bij maximaal uitslag tegen een ronding van de boot aan loopt en dat moet dus beter kunnen. Ik heb soms wel een grote mond maar zo heel veel lef heb ik nou ook weer niet. Het heeft dus een aantal dagen geduurd voordat ik voldoende moed verzameld had om de uitsparing voor het roer (op de spiegel) iets groter had gemaakt. Maar zoals nu blijkt hadden ze dat 30 jaar geleden al moeten doen. Na de eerstvolgende zeildag draaide ik zonder moeite probleemloos de box in.

Toen er weer geen leven in het apparaat zat

Na onze tweede vaardag kregen wij problemen met het starten van de motor. Bij het omdraaien van de sleutel gebeurde er helemaal niets. Wat nu…. De spanning van de accu nagemeten, ja die was er wel en heel af en toe hoorde ik de startmotor iets klikken. Verdorie, dat wordt weer een dure reparatie (denk je dan meteen). Van de havenmeester kreeg ik een telefoonnummer van een reparatieadresje en op verzoek van deze mensen heb ik eerst de spanning van de accu tijdens het starten nagemeten. Deze was achteraf wel goed, maar niet eenvoudig alleen te bepalen. Dus eerst maar een onschuldige voorbijganger bij zijn jasje gepakt en gevraagd of deze mij even wilde helpen door de motor te starten terwijl ik de spanning zou nameten. Verdorie, wat denk je, de motor start meteen. HA… is ook wat. Vervolgens heb ik de contacten van de accu schoon gemaakt en de klemmen iets anders bevestigd. Daar kon het in ieder geval niet meer aan liggen en starten deed de motor weer prima. Starten wel maar de accu bijladen homaar. Dan zal de laadspoel oid wel defect zijn. De volgende ochtend…. toen er weer geen leven in het apparaat zat, maar eens even wat verder kijken. Nadat ik wat aan de kabels gerammeld had startte de motor ineens wel. Uiteindelijk blijken de kabels vanaf de accu en de kabels van de motor in de SB bakskist bij elkaar te komen. Daar waren ze met twee grote ringen en een bout+moer aan elkaar bevestigd. Dit zat ondertussen niet al te vast meer en de ringen waren dusdanig geoxideerd dat er van elektrisch contact weinig sprake kon zijn. Nadat dit allemaal weer schoon en stevig aangedraaid was startte de motor weer naar behoren en was ook de laadstroom naar de accu hersteld.

De eerste dagen.

Door Dion

Op 17 juli 2010

In Bootblog, Daimio 700, Seizoen 2010

De eerste dagen.

Het was toch een bepaalde slag.
Zaterdag ochtend op tijd richting Friesland vertrokken om de nieuwe boot eens even lekker uit te soppen en natuurlijk uit te proberen. Ze hadden voor zaterdag helaas wel wat slecht weer voorspeld waardoor we maar eerst met het poetsen zijn begonnen. Na het poetsen zijn we de boot verder gaan optuigen, de mast moest gesteld worden want alle kabels hingen erg los. Dit werd nog een aardige klus want een aantal wantspanners zaten behoorlijk vast.

In de middag zijn we even het dorp in gelopen. De jachthaven ligt n.l. zo’n beetje tegen het centrum van Heeg aan. Onder het motto ‘ik heb de zomer in mijn bol’ hadden we geen jassen oid voor in de frisse uurtjes meegenomen. Dat viel even tegen.. Dus eerst maar eens opzoek naar een paar warme fleece jassen.

Zondag na het ontbijt de lijnen aangebracht spullen opgeruimd en klaar gemaakt voor vertrek. De motor starten, starten, starten, en nog eens starten. PVD….. doet het niet. Van alles geprobeerd, maar de motor wilde niet aan slaan. Het was redelijk vroeg, dus steeds meer “min of meer” geïrriteerd kopjes kwamen te voorschijn. Een aller vriendelijkste man kwam ons even vertellen dat wij het dodemans koortje vergeten waren. Maar helaas ook dat, was niet het probleem.

Ondertussen was het bijna 10:00 uur en ik had het telefoonnummer van de vorige eigenaar nog. Deze vond het zo vervelend dat hij onmiddellijk in zijn auto stapte en naar Heeg is gekomen (ja ze bestaan nog) Super! Eenmaal op de boot had hij na 1 á 2 keer starten de motor aan de praat.. Tja, dat is lullig…. Het was toch een bepaalde slag. Dat is dus nog wel een verbeter puntje, die motor start veel te moeilijk. Maar gelukkig deed de motor het nu wel en konden we, zij het een paar uur later, toch nog het water op.

Het weg varen ging redelijk soepel. We waren binnen een mum van tijd uit de box.

In ons vorige bootje kon ik de buitenboordmotor draaien om zo scherper te kunnen sturen, maar dat gaat bij deze boot niet meer. Het is nu dus erg belangrijk vaart te houden. Dat is wel even wennen moet ik zeggen. Het weer terug de haven in was even andere koek. Pfff Om te beginnen vaar ik het verkeerde ‘gangpad’ in. Dus rechts achteruit, terug waar ik vandaan kwam. Dus niet, want door het linkse ‘schroefeffect’ wilde de boot alleen maar met de kont naar BB.. Ohw ohw en dat allemaal in de vakantie periode waar iedere boot bemand is en je al die oogjes letterlijk kunt voelen.

Maar wat doe ik verkeerd? Geen idee, misschien te veel gas gegeven..?
Dus maar vooruit de haven uit, een rondje gedraaid en opnieuw de haven in.

Bij de box aangekomen durfde ik het niet aan, al varende via een ruime bocht de box in te varen. Dus de boot maar op man/vrouw kracht via de meerpalen in de box begeleid. Gelukkig stond er ook al een aller aardigst vrouwtje aan de wal die wel even een lijntje wilde aanpakken.

Het is dus even wennen zo’n andere boot, maar wel erg leuk!!

Slechts één week later.

Door Dion

Op 10 juli 2010

In Bootblog, Daimio 700, Seizoen 2010

Slechts één week later.

Vrijdag 02 juli 2010. Het was de bedoeling om een drie daagse rondreis door Friesland te maken met ons zeilbootje. Dat weekend kreeg echter een iets andere invulling daar wij deze zelfde middag het bootje konden verkopen. Wij hadden onze Manta 19 Zeilboot verkocht en er moest natuurlijk wel wat anders komen.

Zondagavond thuis werd de computer opgestart en niet veel later hadden wij de eerste biedingen al gedaan. Daar werd gretig op gereageerd wat resulteerde in twee afspraken voor het bezichtigen van toevallig twee soort gelijke boten. Echter, hoe verder de week vorderde hoe groter onze voorkeur werd voor het schip met de naam ‘Keiko’. Daarom op donderdag de andere afgebeld want het heeft geen zin iemand aan het lijntje te houden.

Zaterdag 1100 uur in Heeg, we waren bijna precies op tijd. Wat was het warm die dag. Carlijn had het er maar moeilijk mee. Tot twee keer toe heeft zij haar maaginhoud naar buitengewerkt. Gelukkig is het een bikkel en konden wij met ons drietjes de potentiële opvolger van onze zeilboot ‘Enslaver’ gaan bekijken. Zij was bijna precies dat wat wij zochten, overduidelijk te mooi om te laten lopen.En zo gebeurde het, dat wij slechts één week later, na verkoop van onze Manta 19, alweer een nieuw schip in ons bezit hadden.