We hebben weer een heerlijke vakantie achter de rug, vier weken constant in en op het water. Ook het weer heeft zich van vele kanten laten zien, van koud regenachtig tot bloedheet, van windstil tot windkracht 7.
In de eerste week hebben vader en dochter weer door Friesland gezworven, Gaastmeer-Heeg-Sneek-Langweer-Sloten-Woudsend-Gaastmeer.. bijna 100km alles compleet op de motor. Het weer was zeer wisselvallig en toch geen wind. Helaas wel zo nu en dan een flinke regenbui, maar desondanks hebben wij ons prima vermaakt.
In de tweede week gaat na een fantastische zeiltocht op de Fluessen de motor kapot, we moeten nog 3,5nM tegen de wind in terug naar de haven maar wat we ook proberen de motor wil niet. Na 3 tot 4 uur voor anker te hebben gelegen vinden we gelukkig iemand bereid ons dat lange stuk terug te slepen. Dit is nu het derde jaar achtereen dat wij problemen ondervinden met deze motor, hier zal nu echt iets moeten gebeuren.
We speuren het internet af na een goede jonge tweedehandse maar die is op dat moment niet te vinden. Waarna wij besluiten ons te oriënteren op een nieuwe. Deze vinden wij uiteindelijk bij Scheepsmotoren Heeg en krijgen daarnaast een mooi bedrag terug voor onze oude motor.
In de derde en vierde week Zeilen, Suppen en Zwemmen we veel, worden we regelmatig gespot wat de nodige (167) leuke foto’s heeft opgeleverd. Klik op onderstaande afbeelding of de link naar de plaatjes.
Eindelijk een dag tijd om te gaan zeilen, mijn eerste zeiltochtje van 2020! Fantastische omstandigheden, lekker zonnetje maar wel wat fris en een windje 3-4 met vlagen van 5bft.
Vanaf het konijneneiland kruisend naar Heeg, om het eiland, voor de wind het Heegermeer en de Fluessen over tot voorbij de Nije Krúspôle. Daarna weer kruisend terug.
Bij de Nije Krúspôle nog even een Marboei gepakt om een sinaasappeltje te eten.
Door het hele gedoe rondom de Corona loopt het allemaal wat anders dan anders. Toch slaag ik er in de boot seizoen klaar te maken, nieuwe Anti-fouling aan te brengen en even goed te poetsen. Zaterdag 18 April komt er een foto op de app van een zwemmende Keiko. Zondag 19 April gaan we daarom richting Gaastmeer en zetten de mast overeind en voorzien de boot van haar zeilen.
Het seizoen 2019 zit er helaas weer op. Ondanks het veel mindere weer dan 2018 hebben we een heel mooi seizoen gehad en kijken met veel zin alweer naar seizoen 2020. Maar voor nu ligt de mast plat en staat Keiko lekker hoog en droog binnen in de schuur. Tot over een half jaar(tje)
Het oude opgelapte grootzeil blijkt toch echt op te zijn, nog langer uitstellen is geen optie er moet een nieuwe komen. Na het opvragen van diverse offertes en wat persoonlijk contact gaan we in zee met de The Sail Factory uit Dronten. Het zeil wordt ter plekke ingemeten en direct besteld.
Na bijna vier weken wachten is het nieuwe grootzeil al klaar en kunnen we het in de mast hijsen. Direct blijkt dat bij de zeilmaker iets niet goed is gegaan, in het zeil ontbreken namelijk alle reef voorzieningen zoals versteviging vlakken reefknuttels en reefogen.
Dit is vanzelfsprekend even een flinke tegenvaller en wat nu, gaat de leverancier het zeil laten vermaken of komt er een ander zeil. Binnen een paar dagen hebben we duidelijkheid, de fabrikant levert uiteindelijk binnen drie weken een compleet nieuw zeil welke nu wél van alles voorzien is.
We hijsen vol goede moed het nieuwe grootzeil, maar nu blijkt dat de derde runner van boven, bij de eerste zeillat, veel breder is dan alle andere runners en vastloopt op de vulplaatjes. Vulplaatjes welke de invoeropening in de mast versmallen. En het lijkt alsof het zeil boven in te breed is en misschien wel tegen de achterstag komt. Het kost mij een uurtje slijpen, snijden en schuren, dan wil deze runner er eindelijk langs. Het loopt dan alleen nog steeds niet soepel, de runners blijven vaak haken achter de plaatjes welke na jaren gebruik niet meer geheel recht en glad zijn. Ik besluit het even te laten rusten, over een week begint mijn vakantie, dan heb ik alle tijd om deze plaatjes glad en recht te maken.
zoeken naar het aluminium plaatje
De eerste vakantiedag besteed ik aan het schuren en buigen van de vulplaatjes. Na de tiende pas poging springt één van de plaatjes weg, stuitert nog even op het dek en verdwijnt in het water. Ik trek snel mijn zwemspullen aan en ga het water in en zoek samen met de havenmeester, wie met een lange hark vanaf de kant zoekt, bijna twee uur lang naar dit plaatje. Maar het is tevergeefs, we vinden het niet. Wat een pech, hoe komen we nu aan zo’n dun gevouwen aluminium plaatje.
Aluminium profielen
Bij de bouwmarkt koop ik wat aluminium profielen en na 6 uur schuren en slijpen zit de vulopening weer dicht en kunnen de runners er na nog wat smeermiddel weer redelijk soepel langs.
Oud en nieuw
De opluchting is zeer groot en snel ga ik dan ook het water op en maak de eerste meters met het mooie nieuwe grootzeil.
Helaas blijkt al snel dat het zeil ook nu nog steeds niet helemaal goed is. Het zeil loopt, zoals ik voor de vakantie al vermoedde bovenin te rond, is ter hoogte van de eerste zeillat te breed en komt wanneer het zeil helemaal naar boven wordt getrokken, tegen de achterstag aan.
We zijn alleen zo dom geweest onze factuur te betalen, de zeilmaker reageert niet meer op mijn mailtjes. Ik heb hem voor de vakantie gemaild over mijn bevindingen en ook weer na de vakantie maar geen reactie. Zelfs niet toen ik hem schreef er wel mee te kunnen leven..
En nu maar hopen dat wanneer ik in de toekomst een beroep wil doen op de garantie, meneer wel thuis is, ik heb er een hard hoofd in. In ieder geval was dit ‘eens maar nooit weer’ De The Sail Factory uit Dronten, is een erg slechte keuze geweest!
Het was weer eens tijd elkaar flink uit te dagen en letterlijk alle zeilen bij te zetten. Wat een prachtig gezicht, Carlijn in de Prachtige en wendbare RS-Tera en Dion in de even zo mooie Daimio maar beslist minder wendbaar dan de RS-Tera.
In onze vakantie willen wij op het Heegermeer achter het anker overnachten. Daar aangekomen blijkt dit door een vrije Marboei niet nodig te zijn. Vanaf de boeg van de boot hebben wij ook nog eens aardig zicht op de zeilschool en hopen zo (m.b.v. een verrekijker) iets van Carlijn mee te pakken.
Een van mijn favoriete dingen is het voor dag en dauw afduwen om dan met helaas vaak windstilte lekker door de natuur te glijden. Naar mate dan de ochtend vordert wordt het pas wat drukker op het water en neemt vaak de wind wat toe. Zo ook hier, op een oefenende Skûtsje en een enkel bootje na, absolute rust.
Vanzelfsprekend is Keiko een zeilboot maar ook op de windstille dagen is het dik genieten om met haar het water op te gaan. We doen een eilandje, waar nog een niet gevonden geocache ligt aan en eten een lekker stukje gebak in Heeg
