Website van Wilma, Carlijn en Dion

Maand: september 2012

ZF Goulashmeeting 2012

Net als verleden jaar heeft iemand het idee opgevat om een grote pan met Goulash te maken en iedereen van het Zeilersforum die zin heeft is van harte welkom. Omdat wij opzoek waren naar een nieuwe motor was het nog even spannend of dit voor mij haalbaar was, maar gelukkig, één week voor de meeting zijn wij geslaagd en hebben de voor ons nieuwe motor geïnstalleerd. Nu kon ik serieus gaan plannen en de nodige materialen gaan verzamelen. Even leek de wind nog roet in het eten te gooien want volgens mijn eigen research kon ik rekenen op een flinke wind die in de vlagen kon aantrekken tot maar liefst een 7bft. Echter, volgens enkele collega’s op het forum had ik het uiteraard weer eens verkeerd en zou de wind niet verder aantrekken dan een 5bft. Perfect! It’s a go!!

Vrijdag 28 september:

 

07:00uur de wekker. Snel ontbijten en de boot klaar gemaakt waardoor ik tegen 09:00u kon vertrekken richting Stavoren. Nog op de Fleussen (Friesland) wordt ik getrakteerd op windvlagen van 28kn en dat is al windkracht 7(bft). Verdorie, ik had dus gelijk gehad, maar wat nu. Ik zat nog niet eens op het IJsselmeer en daar waait het doorgaans nog iets harder dan op de meren. Om dan nog maar niet eens van de golven te spreken. Ik had zin, ik had heel veel zin… dus heb ik doorgezet en ben verder naar Stavoren gevaren. Terug kan immers altijd nog. Het schutten in Stavoren ging door de harde wind dit keer wat moeilijker dan de vorige keer maar het lukte netjes.

Na de sluis moest ik pal tegen de wind in met vlagen tot 30kn (7bft) en daar bijbehorende golven, eerst maar eens voorbij de ondiepte ‘het vrouwenzand’. Door die flinke zeegang kon ik pas na een uur (eindelijk) afvallen en onder zeil koerszetten naar de Trintelhaven. Het is erg fijn dat iemand ooit de wc heeft uitgevonden, maar minstens net zo fijn is de ontdekking van de stuurautomaat. MAN wat een genot. Niet meer 6 uur lang een gevecht met de helmstok. Nee, koers bepalen en de boot doet vlak of onder helling keurig wat van haar verwacht wordt.

Na een heftige tocht van dik 7 uur liep ik omstreeks 16:00uur na Zeebeest als tweede de Trintelhaven binnen. De Goulashmeister was er ook, hij was even met de auto gekomen om alle boodschappen te brengen waarop hij mij vroeg of ik nog even mee ging naar Lelystad om zijn boot op te halen. Tja, dat sla ik zelfs na een tocht van dik 7uur niet af.

Zondag 30 September:

Dat je bij het zeilen en m.b.t. de omstandigheden je eigen plan moet trekken heb ik ondertussen wel begrepen, want ook deze dag waaide het uiteindelijk weer veel harder dan men had voorspeld. Mij hoor je niet klagen hoor! Ik ben ondertussen de wat ruigere omstandigheden wel gaan waarderen. haha

Stavoren 6-7bft pal op de sluis en dus op de kont van de boot, met als gevolg dat ik met 3kn snelheid op de dichte sluisdeuren af denderde. Daar lig je dan met een boot of 10, allemaal speelballen van de wind en de golven en dol graag willen ze zo snel mogelijk naar binnen. Het is een gekrioel en ik begin toch lichtelijk gestrest te raken. Echter met onze nieuwe motor in de achteruit kon ik heel fijn de kracht van de wind compenseren waarop ik al dobberend rustig het groen van de sluiswachter kon afwachten.

Terug bij de haven werd ik opgewacht door enigszins bezorgde bootjesmensen, in deze omstandigheden in mijn uppie op het IJsselmeer kon niet gezond zijn. Dat het elders wel degelijk mis is gegaan hoor je dan gelukkig later pas. Ze wilden mij ook wel even helpen met aanmeren en dat was niet geheel onnodig. De wind (6-7bft) stond dwars op de box waardoor solo aanmeren knap lastig zou zijn geworden en schade bij de buren aan lijzijde best aannemelijk was geweest.

Van links naar rechts:

1. Tracklog, de blauwe lijn is van vrijdag en de rode van zondag.
2. Zondag wordt ik vlak voor het binnenlopen van de haven nog even gespot.

2 3

 

 

Klik hier voor een film van mijn solo IJsselmeertrip Youtube.

Related Images:

Montage Simrad TP-10 Stuurautomaat

De stuurautomaat zou perfect werken.

Lange rakken maken kan fijn zijn, maar zeker als je solo vaart kom je al gauw een handje te kort. Van andere zeilers hoor je dan de verhalen over hun stuurautomaat, het gemak en dat ze toch nooit meer zonder willen. Dat leek mij dus ook wel wat en na lang wikken en wegen, voor een redelijk bedrag een tweedehandse via marktplaats op de kop weten te tikken. Deze stuurautomaat zou perfect werken en geen mankementen van betekenis.

Van links naar rechts: Elektra in de kuip, Passen en meten, Speciale beugel aan de helmstok, klaar!

2 2
2 3

Niet veel later is de stuurautomaat gemonteerd en kunnen wij het water op. Na de eerste 5 minuten wordt ik laaiend enthousiast, alles blijkt te werken. Helaas, ik had het nog niet gedacht of we worden door een schelle piep wakker geschut. We pakken de ‘Owners Manual’ erbij en hier staat in dat de stuurautomaat de ingestelde koers niet kon houden. We horen het motortje verwoede pogingen doen om een koerscorrectie uit te voeren maar helaas tevergeefs.
Na inspectie blijkt de as van het motortje niet meer vast aan het “mechanisme” te zitten. Na enkele weken kom ik een artikel van de fabrikant tegen waar dit probleem in beschreven staat en gelukkig ook beschreven staat hoe dit op te lossen is. Met een lijm, speciaal voor cilindrische verbindingen, kan het probleem worden opgelost. Yes!

Related Images:

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén